Mija czas

Na moim dysku zalegają nieobrobione zdjęcia jeszcze z lutego 2013. I tak sobie obrabiam te zdjęcia i łezka mi się w oku kręci, jaka Polcia była malutka i podobnie jak teraz Kamilka cały czas uczepiona spodni mamy. Pocieszające jest przynajmniej to, że choć teraz czuję się znużona tym, że Kamilka ciągle przy tych moich nogawkach i wydaje się, że będzie to trwać i trwać tak naprawdę te etapy szybko mijają. I cóż możemy jedynie zachować je we wspomnieniach i na zdjęciach i cieszyć się nimi. Bo chociaż teraz czasem mam już dość, gdy bobas ciągle chce do mnie to jeszcze za tym zatęsknię tak jak patrząc na zdjęcia Polci zatęskniłam za tymi czasami gdy ona była taka malutka spodni mamy uczepiona. Stawiała pierwsze kroki.